Stel jij wil heel graag een zoon of dochter. Je droomt van een meisje of jongen, hebt gelezen over een dieet voor een dochter of zoon, hebt geprobeerd het geslacht te kiezen met bepaalde standjes en timing rondom het vrijen. Hebt gekeken naar een consult om gender te beinvloeden of kiezen. Maar wie bepaalt het geslacht van jullie baby? Denk jij ook dat de man grotendeels verantwoordelijk is? Gender Balance zocht voor je uit hoe het werkelijk zit met het geslacht van jullie kind!
De man bepaalt het geslacht van de baby, zo hebben we dat geleerd tijdens biologie. Hij heeft immers de zaadcellen die verdeeld zijn tussen een ongeveer gelijk aantal X- en Y cellen, toch? En aangezien wij vrouwen enkel X eicellen hebben, ligt de 'keuze' voor het geslacht van jullie baby immers bij hem. Simpel een kwestie van het snelste, sterkste zaadje, dat als eerst ons ei binnendringt.
Fout!
Wil je weten wie dan wel het geslacht van de baby bepaalt? Ga er dan even voor zitten en neem de tijd om deze nieuwe informatie tot je door te laten dringen. Ok, zit je goed?
Jij! Ja vrouw, jij en jij alleen (bijna, ik wil de man niet geheel uitvlakken, we zijn immers een team toch?), bent verantwoordelijk voor het geslacht van jullie baby.
Laten we even een reis terug in de tijd maken. Heel lang geleden, toen we nog in bomen woonden, was het leven compleet anders dan vandaag de dag. Waar we nu worstelen met rekeningen die betaalt moeten worden, boodschappen doen, koken, jongleren met ons werk, sociale verplichtingen, onze relaties, het bezoeken van onze (schoon)ouders en luizen pluizen op school, worstelden we duizenden jaren geleden met heel andere zaken. Er moest een veilige schuilplaats zijn. Er moest eten verzameld worden en de mannen gingen op jacht. In plaats van een hypotheek betalen, reisden we als nomaden rond, op zoek naar voedsel en veiligheid. Overleven was toen zo simpel nog niet. Mensen kwamen om van de honger, werden verscheurd door een wild dier en bij gebrek aan vervoer, liepen we soms kilometers ver om bij een waterbron te komen. In het voorjaar was er vaak een overvloed aan eten, in de winter vielen onze voorouders bij bosjes om. Het leven was zwaar. Maar we hebben het gered en nu is het 2020 en zitten we hier. Veilig in onze warme huizen, slapend in onze zachte bedden. Twijfelend staan we in de supermarkt, waar we overvloed aan voedsel en 'voedselachtige' producten te vinden zijn. We zijn compleet veranderd, toch? Nou, eigenlijk zijn we dat niet.
De mens die 10.000 jaar geleden leefde, was bijna dezelfde mens die we in de spiegel zien. We delen nog steeds hetzelfde uiterlijk, al zijn we heel wat centimeters langer geworden de laatste jaren. Maar onze huid, ons brein, onze botten, onze voortplantingsorganen zijn allemaal nog bijna hetzelfde. En hoewel we ons niets meer kunnen voorstellen bij een nest bouwen in de boom, om de nacht door te brengen, heeft ons lijf daar niet zoveel mee van doen. Dat lijf van ons, dat ons al die jaren verzorgt en in leven heeft gehouden, weet nog altijd niet dat ons leven zoveel simpeler is geworden. Natuurlijk, rationeel weten we het wel. Maar instinctief zijn we nog altijd die mensen die schrikken van een plots hard geluid, gaat onze hartslag omhoog bij een huilende baby en leven we het liefst in groepen met het idee dat dit gezellig is maar ook omdat dit beter is voor onze overlevingskansen.
Waar ik heen wil met dit verhaal? Nou, eigenlijk wil ik het nu hebben over baby's. En dan wel specifiek het geslacht van baby's. Wanneer we begrijpen dat ons lijf bijna niet veranderd is de afgelopen duizenden jaren, begrijpen we ook dat de natuur een foefje heeft bedacht om ons soort in stand te houden. Zoals bekend waren de tijden vroeger vaak bar en boos. Meer dan de helft van de kinderen haalden hun vijfde verjaardag niet. Er kwamen ziektes voorbij die niet te behandelen waren, er was vaak niet voldoende voedsel, gevaar loerde overal (is jouw kind ook bang voor het monster onder zijn bed? Logisch! Zijn instinct zegt hem: help het is donker en ik ben alleen, ben ik veilig? Zou er iets onder het bed zitten? Vroeger, in het wild, waren dit zeer logische gedachten en angsten, kinderen weten dit niet!). Ons lichaam moest iets bedenken om ervoor te zorgen dat ons soort in stand bleef. Dit geldt voor elk diersoort en dus ook voor de mens, een zoogdier.
Gender Balance ging op zoek, want wat werkt wel en wat werkt niet? Talloze onderzoeken en bronnen kwamen voorbij en werden volledig uitgepluist. Vervolgens ging ik zelf op zoek naar antwoorden: dit onderzoek stelt dat zus en zo, klopt dat? Uiteindelijk kwam er een lange vragenlijst uit rollen, ook bekend als de questionnaire https://genderbalance.nl/predictions Duizenden vrouwen deden mee en nog altijd loopt dit uitgebreide onderzoek. En wat blijkt? Vrouwen die in de zogenaamde meisjesstand staan, krijgen dochters. Moeders die leven in het voordeel van zoons, krijgen jongen na jongen. Ook kunnen moeders onbewust de ene keer op een jongensvriendelijke leefstijl zitten en de andere keer juist in de meisjesstand! Alle informatie die ik verkreeg voegde ik samen en van het een kwam het ander: Gender Balance!
Er zijn talloze factoren die van invloed zijn op ons lijf, onze vruchtbaarheid en een combinatie van al die factoren, maakt dat jij ofwel dochters ofwel zoons zult krijgen. Uiteraard zijn er vrouwen die evenveel zoons als dochters krijgen, maar als we om ons heen kijken, valt het dan niet op dat er veel vrouwen zijn met twee (of meer) zoons of twee (of meer) dochters? Feit is, dat wanneer je een of twee zoons hebt, de kans groter is dat je opnieuw een zoon zult krijgen. Uiteraard geldt hetzelfde voor dochters. Daar is je lichaam op ingesteld en ze wil dit vasthouden om het voortbestaan van ons soort te verzekeren van sterk en gezond nageslacht. Echter, wanneer een vrouw, bewust of onbewust, haar leefstijl om gooit, dan kan het zomaar gebeuren dat je lichaam zich gaat resetten en plots een hele rits aan kinderen van het andere geslacht voort kan brengen. Of een. Beiden is prima en geheel jullie keuze.
Dit blog licht slechts een tipje op van de sluier. Maar je weet nu wel dat het lot van de samenstelling van jullie gezin, niet in de handen van de man ligt. Hij levert het DNA dat of mannelijk of vrouwelijk is, jouw lichaam kiest uit welke zaadcel in jouw veilige buik mag groeien. Je weet nu dat het geen kwestie is van kans. Jij hebt de mogelijkheid om zelf te kiezen voor een zoon of een dochter. Veel vrouwen willen beiden meemaken. De een droomt van een koningsgezin met een zoon en een dochter. De ander droomt van twee dochters en weer een ander droomt van 3 zoons.
Het is allemaal legitiem en mooi. We houden van onze kinderen, zijn dankbaar voor elk kind dat we mogen krijgen. En sommigen onder ons willen meer, dromen van meer en waarom niet? We willen ervaren hoe het is om een zoon te krijgen na drie dochters. Of we willen juist een dochter, omdat er een ziekte in de familie zit die enkel zoons treft. Weet dat jij invloed hebt op het geslacht van jullie toekomstige kind en dat de kansen omgedraaid kunnen worden.
Er zijn een heleboel mythes te vinden, vooral op internet, dit zorgt voor soms heftige gender disappointment, oftewel teleurstelling in het geslacht van het kindje. Dit is natuurlijk verdrietig en zegt niets over je kwaliteiten als moeder! In mijn ervaring komt dit namelijk helemaal goed na de geboorte en vallen deze vrouwen als een blok voor hun baby, ongeacht het geslacht. Heb jij dit weleens ervaren? Er ligt een groot taboe op maar weet dat je echt niet alleen bent! En ook is het goed om te weten dat er wel degelijk een heleboel dingen zijn die we kunnen doen om het geslacht bewust te beinvloeden zodat je volgende kind die gedroomde zoon of dochter is! Wil jij weten hoe? Stuur dan een mail naar info@genderbalance.nl.
Om ervoor te zorgen dat GenderBalance een veilige omgeving is, zullen alle reacties eerst gescreend worden. De reacties die goedgekeurd worden, zullen worden geplaatst.